Sen Kirlenmez Zannet...

Çiğdem Demircan
48

ŞİİR


1

TAKİPÇİ

Sen Kirlenmez Zannet...

Koşuyorum bir tepeden aşağıya...
kollarımı açmış,
çığlık atarak,
koşuyorum bir tepeden...

altımda çimenler kayıyor,
ben kayıyorum çimenlerin üzerinden...
izlemek harika...
harikaaaaaaa...
harika birşey görüyorum
koşarken, çimenlerin arasında...

Heyecanla yaklaşıyorum...
Nedir bu? ...
Dupduru,
_____kirlenmemiş,
Avuç içi şeklinde,
Öylesine temiz,
Öylesine güzel bu şey...
S A F L I K...

Sevinçli bir çocuk oluyorum
gözleri saflık renginde,
yüreği saflık tadında.
Saflığı yüreğime basıyorum,
sımsıkı sarıyorum yüreğimle…

Ve birden...
Kırmızı başlıklı kız oluyorum,
Coşkuyla,
masallar dolduruyorum sepetime...
Kötü kurda çiçek veriyorum,
Sonra masalımdan çıkarıyorum onu,
Saflığımı almasın diye...
Seke seke gidiyorum
büyükannenin kulübesinin aksi yöne...

Sana geliyorum,
bir elimde
masallar dolusu bir sepet
ve diğerinde...
sevgimle,
sevgimle damıtılmış(!) saflık ile...

Seni görüyorum köhne bir klübede...
sepetimdeki masalın tam ortasında...
en saf halinle...
koşuyorum sana seke seke...
Avcumu açıyorum...
uzatıyorum saflığı...
sevgimi...
Fakat
gözbebeklerinden görüyorum,
saflığın
ellerimin kirini almış halini.

Bilmiyorum
hangi
durakta
______kirlettiğimi
__________sevgimi?

16 Kasım 2003

Çiğdem Demircan
Kayıt Tarihi : 13.5.2005 10:57:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Çiğdem Demircan