Sen Kırılırsan Şiiri - Zekeriyya Bican

SEN KIRILIRSAN

Deli dolu yüreğimin, örselenmemiş bir yerine koymuştum seni,
Dopdolu geçti sandığım ömrümün, yaşanmamış bir yanıydın sen,
Henüz bilmediğim duyguların, süzülmüş cennet balıydın sen,
Kırık dökük yüreğimin,yeniden ümitlerle atışıydın sen...

Bakıp da göremediğim güzellikleri fark ettiren, gözbebeğimdin sen,
Kırık dökük yüreğimin, örselenmemiş bir yerine koymuştum seni.
Bir ömrü tadıyla sarhoş ettirecek henüz tadılmamış meye ayrılmış,
Henüz dudaklara değmemiş, bir özel kadehiydin sen...

Deli dolu yüreğimin, örselenmemiş bir yerine koymuşum seni,
Ne el değsin, ne dudak, o nadide yerinde, öyle değerli, öyle vakur,
Kırılma ne olur, yüreğimin o örselenmemiş yerinde öylece dur,
Sen kırılırsan bir yerinden, benim yüreğim paramparça olur...

Gördün mü hiç ateşböceklerini, yanacağını bilerek nasıl atlar ateşe?
Bir önce yananı görerek, atlar yine binlercesi peş peşe...
Ben de sevda ateşini, maşasız alıp da elime,
Deli dolu yüreğimin, örselenmemiş bir yerine koymuşum,
Ne çıkar, varsın senin ateşinle olsun yanıp da yok oluşum...