Sen Kimsin? Şiiri - Tuğşah Bilge

Yıllar geçtikçe içimdeki özlem çoğaldı.
Önceleri ne güzel ellerin beni sarardı.

Bir gün ansızın sensizliğe uyandım,
Yokluğuna bir gün bile dayanamazdım.

Ama her şeye rağmen terk etmiştin beni,
Ve hiç kimse istememişti gitmeni.

Ardından, konuşmalar iyi biri olduğunu anlattı.
Gidişin sevdiklerini perişan bıraktı.

Ben daha ufacıktım, anlamamıştım ne olduğunu.
Nereden bilebilirdim ki sonsuzluğa uyuduğunu.

Her şeyim var ama sensizlik çok beter.
Yoksul olsak ta şimdi yanımda olsan bana yeter.

Yat kat fabrika istemedim ki senden,
Zengindin ama esirgedin kendini benden.

Bir daha gelmeyeceğini anladım artık.
Annemle bana bıraktığın fotoğraflarına baktık.

Bana yalnızlığımı dost edin diyordun,
Çekip giderken yalnız kalacağını biliyordun.

Anlamıştım belki de bazı şeyleri, isyanlarından…
Sende biliyordun sonunu yardım diliyordun Tanrıdan.

Allah’ım reva mı bana yaşattıkların?
Ben miyim sahibi bu günahların?

dost dediklerim düşmanlarım mıdır acaba?
Öyle bir davranıyorlar ki bana, çok kaba.

İyi niyetlerle büyütürken küçük bedenimi.
Bilmiyordum beni bekleyen kötü kaderimi.

Yokluğun sadece hiçlik ti galiba ilk başta.
Anladım ki sonra asıl değerin maneviyatta.

Hiçbir zaman istemem sensizliği.
Tatmasaydım keşke bu çaresizliği.

Ne olursa olsun sensizim şimdi burada.
Sanki yaşıyorum ıssız bir adada.

Oysa istemez miydim sanıyorsun egemenliğini?
Kızdırdığımda seni, bana karşı serzenişlerini.

Ne yapmam gerekiyor şimdi sensiz?
Yaptığım birçok şey nedensiz.

Başkalarından duyuyorum en yakınımı.
Çoğu kez gururuma sarıyorum acılarımı.

Hatırlamasam da bana yaptığın en ufak bir faydayı,
Şimdi sayende krallar gibi yaşıyor insanlar alayı.

Aslına bakarsan anlamadığım şey şu,
O kadar sevenin varken ölümde nasıl bulursun huşu?

Özleminle ardından ağıtlar yaktım.
Eğilip gözlerimle yaşımı kağıda akıttım.

İnsanlar yanımdayken tek damla akıtmadım!
Yasımı gülen gözlerimin ardına sakladım.

Bu ruh ne kadar yalnız sen yokken bir bilsen.
Bir mucize olsa da geri dönsen…

Sensiz geçen her gecem üzgün.
Yanına geleceğim elbet bir gün.

Tanıyamadan seni ben küçükken kesildi nefesin.
Şimdi melek misin, peri misin, söyle bana sen kimsin?