Sen kimsen? Şiiri - X&#601zangül Hüseynova

Sen kimsen, neçisen bilmirem axı,
Niye baxışlarım dalınca baxır?
Vüqarım könlümü yandırıb, yaxır,
Hansı bir qüvvese kesir yolumu.

Ben tabe olmuşam göyler hökmüne,
Ben baha bilmerem Yerde heç kime.
Öz duyğularıma özüm hakimem,
Ele ağlatmışam hissler selimi.

Eh, herden dözmeyib döndüm üsyana,
Hönkürdüm,yayıldı ünüm her yana.
Bu çetin kismetden az qaldı yanam,
Göyden seda geldi sıhdım dilimi.

Özümde özü2mü aça bilmirem,
Serhedli oluram keçe bilmirem.
İnsanammı, neyem seçe bilmirem,
Göyler dergahına tutdum elimi.

Göyden nur elendi elimin üste,
Sen menden ey göyüm canımı iste.
Hazangül kalbinde 'Kesme şikeste',
Bulud olub sama boyu elendi.