Sen Kimi Şiiri - Bilal Özcan

Beyaz karayı, sinek yarayı, zengin parayı,
Yemek tuzu, rakı buzu, maymun muzu,
Ördek kazı, güzel nazı, aşık sazı sever...
Kuş darıyı, çiçek arıyı, erkek karıyı,
Ana çocuğu, çoban gocuğu, yumurta sucuğu,
Ocak közü, kirpik gözü, ozan sözü sever...
Garip sılayı, yiğit halayı, tencere kalayı,
Davul zurnayı, avcı turnayı, deve hurmayı,
Alın kelini, cömert elini, cimri dilini sever...
Çöl yağmuru, çizme çamuru, oklava hamuru,
Tembel yatmayı, geveze atmayı, pazarcı satmayı,
Şişe tıpayı, şarap kupayı, eşek sopayı sever...
Ebe bebeği, kahve dibeği, çengi göbeği,
Memur masayı, ermiş asayı, hakim yasayı,
Haylaz döveni, dalkavuk öveni, hergele söveni sever...
Sarhoş dostunu, ayı postunu, yaşlı bastonu,
Hatip lafı, suçlu affı, açıkgöz safı,
Orman çamı, kedi damı, işçi zammı sever...
Mektup pulu, Allah kulu sever de..
Seeeeeennnnnnnnnnnnnnn? kimmmmmmmmmmmmiiiiiiiiiiiiiiiiii?

Bir dostun gönderdiği ileti
Yukarıdaki mısraların yazarı kim bilmiyorum
Bir şairden alıntıda olabilir.
Bende cevaben bunları yazdım

Can-ı canan yolunda olan gülü,
Aşk-ı gül ile feryat eden bülbülü,
Leyla Mecnunun gizeminde çölü,
Sevilmeyi hak bilip hak edeni,
Aşk-ı hak yolunda yol kat edeni
Elif elif diyen, Elif dili severim
Yar’ Yolunun yolcusu Leyla’yı,
Yar! Yarı yaratan Mevla’yı,
Gülşengahın gülü!
Seni yaratan tanrıyı, birde seni seni severim