Sen Kime Kaldın Şiiri - Altan İlhan Arslan

Yine sessizliğe kaldı bu gece
sensiz ışığın tavı yok, ıssızsın
tatsız!
yoksa yine;
işlemek her kusuru hece hece,
sana mı kaldı? Yorgun gözlerim...

Hiç bir şey yok, yokluğa verdiğim selam
kendimle kurduğum delicesine
itişmekten başka hiç bir şey.
Ne yüzün, ne sesin, kendin bile.
Bilmiyorum artık ben
sen kime kaldın!

Bitti. Anlıyorum, odalar konuşmuyor.
Bir tül oynamaz, esmiyor rüzgarım.
Çekilmişsin artık,
günaha girmiş
her şeyin yağma, talan pazarında;
azgın bir mezatta! ..
Başka bir koyunda yakmış
yerle bir etmişsin. Demek ondandır
bu sessizliğin, vefanın ölüşü!
Bilmiyorum artık ben seni
senin için rahat.
Cümlede ki ben bir ölü
ama
sen kime kaldın!