Sen Kimdin? Şiiri - Mehmet Soysal

Aklım çok kalabalık bu aralar
Çok gezme düşüncelerimde
Düşersin kaldıramaz seni bu yaralar

Fikrime bir ince yağmur yağar
Kendime sorarım sonra seni
Tanır gözlerim bakışlarını
Ruhum soğukluğunu, yüreğim acılarını
Hiç unutmadı.! Hiç unutamadı.!

Senden geriye bir tebessüm kaldı yüzümde
Onu da kendime değil,
İçimdeki çocuğa sakladım
Çok görme çocuk işte üzülmesin

Kar yağar kış gelir sonra bu memlekete
Fırtına boran sarar saçlarımı
Avuçlarımda başım çaresiz
Taşımaz bedenim bunca yükü
Kendi gölgeme atarım kendimi
O bile kaçar benden geceleri
O bile uğramaz yanıma tepemde yokken güneş

Sahi sen kimdin.?
Hatırladıkça unutuyorum seni
Yaklaştıkça gidiyorsun ve kayboluyorsun gözlerimde
Nereye bu gidiş bu veda nereye

Hatırlar mısın bilmiyorum
Severdim seni
Kendimi kaybedercesine, unuturcasına severdim
Sevdam bi yaralı ceylan
Sen zalim mi zalim, acımasız bi avcıydın o zamanlar
Acımadan katlederdin duygularımı
Gözünü kırpmadan katili olurdun
Elini değil, Yüreğini bulardın kana

Hadi git tanıyamıyorum seni
Hadi Git Unutmadan, Unutturmadan Kendini