Sen ki Usulca Şiiri - Zafer Arslan

Sen ki usulca…

Öylesine açmaza sürdün ki mavilikleri
Sarmaşıklar yürür kelepir düşlere
Düşler perişan
Sarmaşık mağrur
Sürgüler kurşunî kelimeler kaynatır
Kaynatır zelzesi kırık yürekler gümanı

Dilinden düştü sözde asalet
Dudak boyun büktü zamana
Sıyrıldı ak kaftan saçlarına
Baş bitirdi kendini hoyrat
Perdesi düşük yüzler susturdu acıyı

Bakışlar yoz oldu sende bile
Anlamı yılgın saatlerde yitirdim
Zaman çözüldü güz sularına
Elinden alındı umutları menzilin
Zerresi yitik ummanlar uyuttu sızıyı

z.a