Sen Ki Şahanemsin Şiiri - İsmail Çifcibaşı

Seni başkalarının mısralarında okurum diye
Öyle korkuyorum ki sırf bu yüzden
Bütün Kelimeleri sahipleniyor
Gece gündüz demeden
Tüm sözleri ben yazıyorum
Ben bir viraneyim sen ki şahanemsin

Dereler deryalar gibi çağlamak İçimi dökmek istiyorum ki ;
Sana daha çok yerim olsun
Seviyorum, sayıyorum, söyleyemiyorum
Bu girdapta Sende boğulursun diye korkuyorum
Yalnızca bir damlayla yetiniyorum
Bir parça teselli ile avutuluyorum

Ben bir İstanbul beyefendisiydim
Sen beni bir sokak serserisi ettin
Sensizken aldığım nefesler kalbime batıyor
Sana yazdığım ağıtlar
Bu şehrin küflenmiş tarihinde yankılanıyor
Ben bir viraneyim sen ki şahanemsin

Sevgin kalbime teğet geçse
İliklerime kadar işliyor
Büyülü bir kaftan giymek gibi
hayalime, hayatıma, her ânıma hükmediyor
Her şeye anlam katıyor
Beni ben yapıyor

İşte Bu yüzden herkes okuyor ben yazıyorum
Allah'a yemin olsun
Ben bir viraneyim her an sırrını sayıklayan,
Sen ki şahanemsin benden saklanan
Karanlık bir yüzük taşıyorum parmağımda
yasını tutuyorum aklımca

Nerde bir güzel görsem sevdan hatırımda
Dönüp bakmam, kalbim kaybolur karanlığında
Bunca satıra rağmen
Azad etti sevgin beni, Azad ettim sevgiden seni
Yolun açık olsun, yoruldum artık anlatmaya
Bu sefer temmet diyorum,
Bu sefer nokta.