Sen ki, rûhumun nakkâşı hâme-i şerhsin
İlhâmımı meddeyleyen pâre-i mehsin.
Vurdu gönül Ukâzıma şûle-i hüsnün
Sen ki, meydân-ı sühanda şâhlara şehsin
Hercaî bülbülüm ey yâr senin dalında
En nâzenîn güllere nasıl müşebbehsin.
Sen ki, her gül seni menba-ı cân biliyor
Levlâk levlâk müzeyyen müşârün ileyhsin.
Nazar kıl lütfedip bî-devâ derdimize
Sen ki, dil-i mecrûhlara teselligehsin.
Umarım rûyundan medet çünkü mücrimim
Sen ki, destgîr-i mahkûm-i nâr-ı düzehsin.
(1992)
Nizamettin SaltanKayıt Tarihi : 12.3.2005 10:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!