Aşkınla umutlanıp yarınlara bakarken
Ağlattın gözlerimi artık gülmeyeceğim
Dağlar önümde düz yol bir sel gibi akarken
Bağlattın yollarımı sana gelmeyeceğim
Ne olur sus konuşma yalanlarına doydum
Aklı ziyan edip de çok zaman sana uydum
Belki olur diyerek boş alıp dolu koydum
Tövbe bir daha tövbe yanında kalmayacağım
Ruhum küsüp yaşlandı beden ise yorulmuş
Yüreğimde takat yok damarımda kan durulmuş
Kader namluda hedef on ikiden vurulmuş
Umudumu kaybedip canı bölmeyeceğim
Gönlüm çorak toprak mı böyle yer, yer yarıldım
Sayende gül’e değil hep dikene sarıldım
Derdi kederi verdin yetti gayrı yoruldum
Derman sende olsa da haber salmayacağım
Bırakıp gittin beni kaldım garip başıma
Yalnızlığın zehrini alıp kattın aşıma
Ben ölmeden adımı yazdın mezar taşıma
Sen ki istedin diye bense ölmeyeceğim.
Kayıt Tarihi : 3.2.2013 23:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!