Sen yirmi yaşında bir gonca gülsün.
Bense kırk gülşenden kovulmuş Bülbül;
Bırak da tâlih hep yüzüne gülsün...
Bırak da bitirsin beni tahammül!
Sen yirmi yaşında bir gonca gülsün.
Zaman dönülmez bir ufuk çizgisi!
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta