Sen Kendini Met Etme Şiiri - Fahri Bulut

SEN KENDİNİ MET ETME

Hep kendini met edip, gel bir kör şeytan olma,
Sen bir güzel insan ol, tanıyanlar met etsin.
Nefsi sana köle yap, sen nefse köle olma,
Sen bir aydın insan ol, kamu alem met etsin.

Konuşurken, yazarken, sözün özüne uysun,
Sende bilgelik varsa, sağır sultanlar duysun.
Aklın, fikrin dorukta, her sözün altın olsun,
Sen kendini met etme, tanıyanlar met etsin.

Kargaları kılavuz, yapma sakın kendine,
Sohbetin yüce olsun, kendin otur engine.
Sev bütün insanları, bakma inanç, rengine,
Sen kendini met etme, dost olanlar met etsin.

Eren canlar kemali, engin gönülle buldu,
Şeytan olmamak için, insana secde kıldı.
Peygamberine ümmet, Yaradana kul oldu,
Sen kendini met etme, arif olan met etsin.

Sende bir nazar varsa, ışık olur parıldar,
Çiçek açar gül verir, karanlık yerde yanar.
Bilge olan insanı, sohbetinden tanırlar,
Sen kendini met etme, sohbet ehli met etsin.

Rızaoğlu, sev, sevil, saygılı ol ki sayıl,
Bu dünyaya eser koy, göçen de yaşa, anıl.
Egonu öne çekip, geri kalmasın akıl,
Sen kendini met etme, kamil olan met etsin.
Mezarının üstünde, her gün dualar tütsün.
22. ŞUBAT.2016
FAHRİ BULUT RIZAZADE