Sen Kendin Yetersin Şiiri - Muhittin Layık

SEN KENDİN YETERSİN

Bir sevdaydı arta kalanlar
İtilip kakılıp yok olup gidenler
Bir yaşamdı, bağrından kopanlar
İnsanlığı daracık yüreğine hapsedenler

Kul olmak istemezdi insana insanlık
Hayat çok acımasız, cümle âlem tanık
Nice yürekler dağlanıyor hür iradeler sanık
Ey insanlık sen nerde kaldın gelmedin

Yönetilenler mi kör yönetenler mi?
İçi başka dışı insana benzeyenler mi?
İnsanız diye sokaklarda gezenler mi?
İnsanlığı daracık yüreğine hapsedenler

Bir hilal kurşun yedi, sen hala evdesin
Geçmişini biliyormusun aslında sen nesin
İnsanlığa el kalkmış ey asil millet nerdesin
Şehidini uyandırma sen kendin yetersin

Yaşamı ucuz mu sandılar sen hatırlat
Et kimliğin de sen, yazan için cihat
Bir avuç canlıya etme geleceğini emanet
Geşmişini uyandırma sen kendin yetersin.

Muhittin LAYIK