Sen Kendin Gelmelisin Şiiri - Hüseyin Çı ...

Ne haindir,kavurucu yaz gecelerim.
Haindir dostum! Yanlızlık acıdır!
Bitmek bilmeyen upuzun gecelerde...
Gökyüzünün o güzelim mehtabı umutlandırır beni,
Yanlızlığımın katığı olur,hayallerim ve düşlerim.

Tanın ağarmasıyla ilk ışıkları süzülür,
Aydınlık olur yaşadığım kentin hertarafı.
İşte o an; doğanın el değmemiş bir zirvesinde olmak isterim.
Sonsuz bir manzarayla karşılaşmak var ya dostum,
Güzel düşlere dalmak hiç uyanmamak üzere.
Sevgiyi güzellikleri hayal etmek.

Biz, kocaman bir yüreğiz sevdiğim; kirlenmişliklerden arınmış.
Paylaştıkça yumak yumak büyüyen bir yürek.
Sevgi ve dostluğumuz var ya hepimize yeter.
Çobanın o yanık kaval sesinin güzelliği,
Yankılanır diğer yamaçlarda,
Bir sevda ya da aşk melodisidir,kulaklarda çınlanan.
Kelebeklerin gökyüzünde süzülüşleri özgürlüğümün bedelidir.
Asi sevdamın dinmeyen acısıdır sevdiğim.

Yanlızlık yakıcıdır.Seni de beni de yakar.
Ateşin alevleri sarıyor yüreğimin derinliğini.
Sen bunları nerden bileceksin ki..
Çünkü yoksun şu an yanımda.
Hissedebildiklerimi hissetseydin eğer,
Koşup gelir miydin kim bilebilir ki..
Sevgi güzellikse ben güzellikleri düşledim;
Bitmek bilmeyen upuzun gecelerde.
Artık 'gel' diyemiyorum sana.
Sen 'kendin gelmelisin'

Aydınlık olsun ülkemin toprakları.
Geceyi bileceksin ki, geceye dalasın.
Sevgiyi yaşamalısın ki, acıyı bilesin sevdiğim.

Artık 'gel' diyemiyorum sana,
Sen ki 'yüreğinle birlikte gelmelisin'
Hınç tutmuş yüreğimin sevdası,
Kim bilebilir bunca yaşanılan güzellikleri.
Nergizler buketlenmiş sevgilere hazır.
Haykırmalıyım aşkı,sevgiyi 'senin yokluğunu'
Yalnız yaşanılmaz, değil mi sevdiğim.

Sana gel diyemiyorum.
Sen ki, kendin gelmelisin..