Herkes mutlu zanneder,
Bilmez kimse düşünmekten delirdiğin anları
Kafana vura vura verdiğin onulmaz hasarları.
Tebessümle gizlersin amansız acıları
Ve seni hep mutlu bilirler.
Niye düştüğünü ne zaman kalktığını
Nerede ağladığını nasıl güldüğünü
Kimseler görmez , kimseler duymaz
Sevinçlerin hep kursağında kalır
Gözyaşın içine içine akar göremez kimse
Müsade ettiğin kadarını görürler
Duyarlar ve bilirler...
Nasıl bir ale alev kor ateşte yandığını,
Hangi dermansız dertlerle başa çıktığını,
Her gece imkansız hayaller kurduğunu
Ve umutları alnının ortasından vurduğunu
Görmez duymaz bilmez hiç kimse.
Bir başına ateşten titrediğin anları,
Geçirdiğin havaleleri bilmez kimseler. ..
Her şeye rağmen sen yinede gülümse!
Bu hayat senin, ve de tekrarı yok
Doğrular senin , yanlışlar senin
Sevaplar senin , günahlar senin,
Suçlar senin , cezalar senin
Kimse kimsenin yerine geçmeyecek
Sen vekilsin sana, sen kefilsin sana...
Kayıt Tarihi : 28.1.2025 20:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!