Sen Kazandın Şiiri - Şehrin Delikanlısı

Bacaklarımı hissetmiyorum.
Bir uykuya dalsam.
Masaldaki gibi.
Beni kurtarmaları karşılığında ,
Onlara annelik yapmamı istemeseler.
Kızgınım hala kendime
Korkuyorum
Çok korkuyorum
Korkmuyor gibi görünüyorum.
Korkudan tir tir titriyorum.
Öfkem
Yalnızca kendime
Bağırıyor içim
Dışımla içim birbirine giriyor
İçim ayrı çalıyor,
Dışım ayrı.
Bir gün susar
Bir gün merak etme
Özür dilerim baba, saçmaladım demek
Bu kadar zor mu?
Seni seviyorum baba demek
Çok mu zor?
Gurur mu bunu bana yaptırmayan
Yoksa kendime ait hissetmediğim çocukluğum mu
Büyümek mi mesele
Koca adam olmak mı
Bir diploma sahibi olmak mı tek amaç bu hayatta.
Seçkin bir iş mi
Hizmet eden değil
Hizmet edilen mi olmak bu dünyada
Kelimelerce hizmet ediyorum bu sanat bu edebiyat dünyasına
Bu ev kimin
Bu gözler kimin
Bu sözler
Söylesene Emrah
Konuşsana
Kazandım diye sevin
Sen kazandın
Ağlattın adamı
Sonunda istediğin oldu
Sen kazandın
Kaybederken bile
Kazandın
Hiç bir yere ait olmayan zavallı şeytan
Bu sözleri duymak için
Bir anneyi ve babayı evlatsız bırakan
Zavallı Emrah
Varlığı da yokluğu da acı dolu olan
Uyan artık Emrah
Saklanma bir sürü şeyin ardına
Çık dışarıya oyna sen de
Sen Kazandın..
Düzen tersine doğru aktı..
Sen kazandın Emrah..