Suskun dilim, lal oldu.
Konuşulmayanlar ve hiç bir zaman konuşulmayacak olanlar bir bıçak gibi saplandı da yine konuşmadı dilim...
Kelimelere vurdum kilidi de
Gönlümde kaldı söylenmemiş sözler...
İçim yana yana sükutu giyindim.
Saklısın en derinde gün yüzüne çıkamayacak kadar.
Öyle saklısın ki; söylersem büyü bozulur,
Gidersin hiç olmamış gibi.
Bu yüzdendir suskunluğum...
Konuşamam!
Konuşursam oynar bıçak
Ve ölürüm ben sen kaybından...
Kayıt Tarihi : 20.12.2018 22:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!