Neden vazgeçtiğini bir bilebilsen,
Keşke beni bırakıp, terk etmeseydin.
Gözlerinden okunan tatlı nağmeyi
Diline çok görüp de, zulmetmeseydin.
Namus belası mıydı seni susturan,
Bir bülbülün aşkına düşman ettiren?
Bir kötü söz mü ettim seni küstüren?
El sözü müydü yoksa aşkı öldüren?
Kaç baharı çöllerde geçirmişim ben;
Yüzüm kırışıklarla, saçım ak doldu.
Bir kardelen çiçeği son umudumken,
Yüzünün gül bahçesi yüzüme güldü.
Sen ne kadar gülmesen, aşk güldü bana;
Mutluluğu, acıyı yaşattı bana,
Yüreğimde açıldı bir narçiçeği,
Sen gidince dalında kurudu gitti…
Ne kadar saklansan da, aşk bulur seni,
Zamanı da gelince yakar kalbini.
Senin sevdiğin seni, belki de sever,
Belki de hatırlatır sana maziyi…
Kayıt Tarihi : 28.3.2008 23:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!