Sen Kaybet Beni
“yaş 27”
-
“Bin ölüm sığdırdığım
Yirmi yedi asrın satır aralarında,
Zamansız kapımı çalması “yok mu?” aşkın;
Üryan gecelerde
Yastığımın yüzünü ıslatmalarım
Hep bu yüzden…
Bu yüzden bütün saçmalamalarım.”
Natamam şiirlerim okunuyor şimdi
Aklımın bulvarlarında.
C vitamini yüksek portakal dilimleri
Ve kaynatılmış nane limon
Aşkın soğuk algınlığına
"ne kadar iyi gelir?" bilmiyorum ama
Sesini duyduğum anda diniyor
Vücudumun yüksek gerilim sancısı.
En çok,
Kapalı gri havalarda atıyorum cüssemi sokağa.
Yağmurun en kadınsı ve en doğurgan olduğu anlarda
Salya sümük ağlıyorum en çok
Ve hiç bir dudağa değmemiş dudaklarımla
Yağmurun dudaklarından asılıyorum.
Islak senfoniler eşlik ediyor yağmurla dansıma.
Toprak ortopedik yatak, çamur beyaz çarşaf,
Şimşek yağmurun şeffaf geceliği oluyor.
Alıyorum yağmuru koynuma, bütün ıslaklığıyla.
" Geceler boyu sürüyor yağmur sevişmelerim. "
Her transparan sabahta
Erozyona uğramış tabiatımın
Döküntülerini topluyorum.
Zamansız kapımı çalması “yok mu?“ aşkın…
Hep bu yüzden
Yalın ayak, ağır aksak kaldırımları arşınlıyorum.
Bu yüzden her gece
Yastığımın yüzüne içimi boşaltıyorum.
Kumbaramda saklıdır yirmi yedi damla yaşım
Ve her sabah karşıma dikilen "Ağrı" kadar dumanlı başım.
Yakın mazinin uzak maziden farkı yok.
Her şey aynı hâlâ.
Hâlâ hiç bir şey için her şeyimi harcamaktayım.
Hâlâ gözümün önünde boyacı sandığım.
Yüzyıllardır sevmeye, yüzyıllardır sevilmeye yasaklıyım.
Natamam şiirlerim okunuyor şimdi
Sınır kentin tenha sokaklarında.
Sevince başlattım şiiri, acılarımla olgunlaştırdım,
Sevdikçe çoğalttım ve hiç bir hikâyemde
Mutluluktan ağlamadım.
Hiç bir doğum günümde
“İyi ki doğdun!” sözünü duymadım.
"Bağışla!"
Bu yüzden sana uzak, üzüntülerine yakınım.
Bizim buralarda çocuklar
Boyundan büyük işlerle hayata başlar.
Yaşam onları pazarlayan tüccar.
Şimdi uzak mazimin
Siyah beyaz tozlu sayfalarında,
Terör çığlıkları arasında,
Yaşam savaşının ortasında,
Çocuk yüreğindeki temiz aşkıyla;
Hagidik bugidik büyümeyen,
Hayatında bir kez olsun uçurtma uçurtmayan,
Uçurtma uçurmasını bilmeyen
Ve mutluluğu rüyasında dahi görmeyen
Bir çocuk hatırlarım.
'''''''''''o çocuk ben'''''''''''''''''''
Yakın mazide bir düzine ahmaklığım,
İntihara yakınlığım, mezar yatakta yatmalarım,
Kefen yorganıma sarılmalarım var.
Şimdi sana dertlerime ortak ol diyemem.
Her şeyimi bil!
Bil ki, uzak ol benden.
Ben sana yakın olayım yeter.
Bırak da eskisi kadar kalabalığa uzak olayım.
Bırak da birinci tekil şahıs olarak kalayım.
Zamansız kapımı çalması “yok mu?” aşkın
Böylesini istemiyorum.
Yağmurlarım var benim:
Karabasanlarım, anlamsız kaçışlarım,
Susuşlarım ve nevalemde saklı
Nice karın ağrısı hüzünlerim var benim.
Ağrı’ nın Korhan eteklerine gömdüğüm naaşım,
İshakpaşa’ da tarihi kalıntılarım,
Hanibaba’ ya emanet mavi rüyalarım var benim.
İşte böyle…
Her şeyi bil bana dair!
Her transparan sabahta
Enkazımdan kopan parçalarımı topluyorum.
Bundandır tabiatımın erozyonu,
Bundandır eklemlerimin korozyonu.
Her şeye katlanılır, bir kayba daha asla!
Anla! Bağlandıkça sana,
Seni de kaybetmekten korkuyorum.
Can eriğini canına, ışığını layık olana sakla.
Göz görmez seni, gönlüm görür.
Sen kaybet beni!
Ben seni kaybedersem
İnan bu can gerçekten ölür.
'C vitamini yüksek portakal dilimleri ve kaynatılmış nane limon
aşkın soğuk algınlığına ne kadar iyi gelir! Biliyor musun? '
***************************************
03042005sınırkent
Kayıt Tarihi : 19.2.2015 23:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Önemli Not: Her şair, iyi senaristtir aslında. Bu şiirde anlatılan hikaye, 27 yaşında Ağrı’ lı bir gencin hayatından, duygularından, sevdasından kesitler içermektedir. Ki, bu şiir; tamamı ile empati yaparak, bir başkasının yaşantısını yaşadım sayarak yazmış olduğum bir şiirdir. Coğrafyası coğrafyam, duyguları alıntı olmakla beraber; aşk gibi aşkı, sevginin özünden olan has duyguyu yansıtmak için kaleme alınmıştır. Tekil Dünyalı / Yusuf Bozan
