Sen kara gözlü sen Şiiri - Sebahattin Kö ...

sen
kar gözlü,

sen
mavi gözlü,

sen
nerlerde
nasılsın

ben
esen rüzgarlar boyu
adını sayıklar dururum

durur
duru akan su

parlayan yıldız

vurulup beyin ortasından
dan
dan

bir
bitimsiz senfonidir çalan

senden kalan
kıpkırmızı kan

akıyor
sokaklar ortasından

yaşadım
gidiyorum bu dünyadan

toplayıp pılımı pırtımı
yasladım
asırlık çınar ağaçlarına
sırtımı

öyle bir tepeye
kazdım ki
mezarımı

sadece kartalların gagaları
onlar yiyecek
yiye bilrse
damarlarımda pıhtılaşmış kanı

bu yüzdendir düşünmez oldum
yarını

çam ağaçlarının
altı
sonsuz uykular uğrağı

hatırla
bazı bazı
öğle üzeri
kızgın güneşlerden kalan
balkon sefalarını

daha
daha kalmadı
daha

yolundu saçalar
birer birer
öyle ağrılar çekti ki
bu baş

kalmadı göz çukurlarına gömülmüş
göz bebeklerinde yaş

artık
yavaş yavaş

soyunup çırılçıplak
boylu boyunca
uzanmak
...