Sen Kalmak Şiiri - Hayrul Şen

Önce sevgi sözcükleri yitirdi anlamını
Sonra kayboldu şiirlerde kelimeler
Sonra hasrete dair sözcükler gitti lisanımdan
Sonra özlem de gitti hece hece
Konuşurken dalgalar ayla
Kayboldu ay ansızın bir gece
Sonra sokaklar kayboldu cadde cadde
Uzaklaşarak
Bir şehir yok oldu gözümde
Martılarıyla deniziyle…
Çırılçıplak.

Sonra ışık gitti gözlerimde
Ağaçları, çiçekleri, maviliği de götürdü kendiyle
Dağları götürdü üstündeki karıyla
Denizi büktü bir el yordamıyla
Maviliği kaybetti bir çocuk efkârıyla
Yağmur da sildiği gibi silindi sokaklardan
Damlalarıyla.

Çırpıldıkça zaman dağıldı ceplerimden
Saniyeler gitti sonra saatler sonra seneler
Sonra hatıralar silindi beynimde hücre hücre
Silindi bir gülüş, bir gün habersizce
Tüm yanlarıyla
Sonra içimden söküldü bir öfke
Bütün kadınlarıyla.

Ben bekledim seni
Öfkeden ırak,
Kelimelerde anlamsız
Denizi soğrulmuş
Ve sökülmüş bir ruhla caddelerde
Öznesinden habersiz eylemlere tutunarak
Bir sükûtun içinde
Her şeyimi kaybedip
Bir sen kalarak.