uyandım gülüm
uyandım
ölüm uykuları olmuyor üstüme
ironik çöküştür bu yağmurlar
susturuluyor kır bakışlarında
yeşil geliyor sesi bu düşmelerin
koynundan alıyorum emzirilmeyi
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
'ölüm gibi kabulüm gelen ayrılığa '
Türküler boşuna tekrarlayıp durmuyor,' bir ayrılık, bir de ölüm' diye. Türküleri yakanlar birer yaşam ustası olduğuna göre, ermiş sayılıyorlar yaşamın bazı sırlarına. Her şeye çare bulunuyor da ölüme ve de ayrılığa bulunmuyor ya. Oysa, ölüm ölümdür; ayrılık öyle midir? Ayrılık, geri dönüş olasılığı dahil pek çok şeye gebedir. O halde sormak lazım dizelerin sahibine, Yukarıdaki dizelerden bize yansıyan ön kabul niye?
Saygılarımla.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta