Sen Kalbime Aitsin Şiiri - Mehmet Yaş

Bir yaz festivalinde o an seni görünce,
Ben sevdamı göklere yazmıştım yıllar önce..
Şimdi kalkmış olsan da beni haksız bir linçe,
Sen benim tecellimin ufkunda bir akitsin,
Ne yaparsan yap gülüm sen kalbime aitsin!

Ulaşmamış olsa da sana bunca feryadım,
Ben bütün hayatımı yalnız sana adadım..
Ayrıldık ayrılalı kırık kolum kanadım,
Sen hala tutunduğum gizemli bir ümitsin,
Bir uzak düşte olsan sen kalbime aitsin!

Çeldi bir kes aklımı bir melanet aşüfte,
Pişmanlığımın izi yok mu her serzenişte!
Hatasız kul olmazmış affet yanıldım işte..
Nazlı gülüm ne diye bu böyle sürüp gitsin?
Bugün, yarın daima sen kalbime aitsin!

Bu öyle bir duygu ki, akıl fikir nafile,
Hükmüne ram olurken ben bu itiraf ile
Bu çağrımın lüzumu var mı başka kefile?
Bu ses aramızdaki buzulları eritsin;
Sen ne bana, ne sana, sen kalbime aitsin!

Bir 14 Şubat günü yazsam da bu şiiri,
Bu teskine yeter mi meftunun bir şairi?
Ben sayende boylarken her gece teneşiri,
Vicdanının sesini kulağın da işitsin,
Kalemimi kırsan da sen kalbime aitsin!

Yine de kutluyorum SEVGİLİLER GÜNÜ’NÜ,
Gittiğin yol, yol değil şaşırmışsın yönünü,
Ne desem inadından görmüyorsun önünü,
Sen Pi Sayısı gibi içimde hep sabitsin;
Kıyamet kopsa bile sen kalbime aitsin!

Şimdi resimlerle mi avunalım yaşarken,
Bu kentin sakinleri halimize şaşarken..
Hiç mi bir sözün yoktu tek celsede boşarken,
Sana olan aşkıma en iyi sen şahitsin;
Hakimin hükmü sökmez sen kalbime aitsin!

Velhasıl bu olaylar hiç sinmiyor içime,
Bu kararın öyle bir gidiyor ki gücüme,
Nasıl kader diyorsun sen böyle bir seçime?
Bırak da uçuruma beni başkası itsin,
Ben bunu kaldıramam sen kalbime aitsin!

YAŞ der; hayatımızı cehenneme döndürdük;
Neden biz bize böyle bir zulmü reva gördük,
42 Yıl boşa mı birlikte ömür sürdük?
Ne olursun artık bu ayrılık faslı bitsin;
Her iki cihanda da sen kalbime aitsin!
14.02.2021

Mehmet YAŞ