Sen Kal Şiiri - Bekir Dalkıç

Sesin gözlerimden giriyormuş içeri, kulaklarım sağırken.
Gizli bir bölmede bekliyormuş o sözcüklerin herbiri.
Bir kaç damla yankıda anladım.
Yokluğunda açılıverdi kulaklarım lakin ne fayda
Hem ne farkeder duyumsamak nesneyi, seni duyamadıkça?

Gözlerimden dökülürken işittim o yankıyı
İnsan neden kaybedince farkeder ki gülmeyi
Bir şişede saklayım dedim de bir kaç damla da kendime.
Söyleyemem, kırılır dudaklarım.

Beni ya haklasaydın,
Ya da münasip bir yerinde saklasaydın ya sevgilim.
Mümkünse sıcak olsaydı ortamım.
Hiç gelemem soğuğa, bilirsin ya hani.
Üşürüm sevgiye.

Yani beni ya al diyorum ya da timsahlı bir bataklığa sal.
Olsa olsa paramparça olur bir kimsesiz.
Öğütsün yalnızlık her bir parçamı, öğütsün.
Bir tek sen kal isterim.
Seviyorum seni.