Sen Kafama Sıktın Yar Şiiri - Fahri Bulut

SEN KAFAMA SIKTIN YAR
Gece düşüme geldi, aksakallı bir ermiş,
Dün şehirde gezerken, seni sokak da görmüş.
Beni terk ettin diye, sorup sual etmemiş,
Aslı Kerem’i yakmış, sende beni yaktın yar.

Duyumlarım doğruysa, adımı unutmuşsun,
Bütün resimlerimi, acımadan yırtmışsın.
Anı defterimizi, bir çöplüğe atmışsın,
Anan babana takmış, sende bana taktın yar.

Aşık olmak günahsa, en büyük günahkarım,
Şikayet eyle beni, kayıp da yoktur yarım.
Yaşamak haram gayrı, seninle gitti varım,
Hınzır Pir Sultan asmış, sende beni astın yar.

Kulak ver de iyi duy, ahım gökleri tuttu,
Çok üzülmüş Ay Dede, ışıklarını yuttu.
Tüm yıldızlar matemde, Gün doğmayı unuttu,
Ceyhan bendini yıkmış, sende beni yıktın yar.

Kır çiçeğim koymuştum, saklı tuttum adını,
Gözlerin den öperken, bal sanırdım tadını.
Benden başka yaban el, okşadı mı, saçını?
Çobanı kobra sokmuş, sende beni soktun yar.

Elveda diyemedim, hoşça kal mutlu yaşa,
Seninle büyük aşkım, sığmaz tarihe düşe.
Güvercine ver gönder, mendilinle bir buse,
Kokun genzime akmış, sen gönlüme aktın yar.

Rızaoğlu, sanma çiğ çile çekerek pişti,
Arındı içi, dışı, mürşit elinden geçti.
Huri, peri istemez, seni sevgili seçti,
Felek dalıma sıkmış, sen kafama sıktın yar.
Beni sarmaz eline, kınalar mı yaktın yar.
23 OCAK 2007
FAHRİ BULUT RIZAOĞLU

O yıllarda mahlasımı Rızaoğlu yazıyordum.
İnternet'te bir Rızaoğlu görende Rızazade olarak değiştirdim.