Sen Kadınım... Şiiri - Muhammet Demir

Sen geldin…
Ve yıkık duvarlarımda yankılandı ilk defa hayatın sesi.
Senin adınla aydınlandı gecelerim,
karanlığa bile yakıştı umut.

Sen,
kalbimin taş kesilmiş kayalıklarında
baharı uyandıran mucizesin;
çorak bir toprağa usulca dokunan,
ve orada binlerce çiçek açtıran o görünmez kudret.

Seninle öğrendim,
düşlerin bile nefes alabildiğini,
bir bakışın koca bir şehri ışığa boğabileceğini.
Sana gelene dek,
zaman suskun bir nehir gibiydi;
ama şimdi her an,
taşkın bir çağlayan gibi coşuyor içimde.

Sen, fırtınamda sığınak,
küllerimde hayat,
ve en çok da içimin en derin sessizliğinde
konuşan tek şarkısın.

Varsın…
Ve dünya eksiksiz,
ve ben tam,
ve hiçbir yara anlamsız değil artık.