Sen, suya düşen parıltısı, mehtabın
Sen kumral saçlarında, meltem esen kadın
Yıldızların ışığı hapsolmuş gözlerine
Sen, ay gibi parlarsın güneş değse tenine
Sen, kadın.. Arz titrer yürüdüğünde
Toprak hayat bulur, ağaçlar selam durur geçtiğinde
Yanmaktan korkan, dokunamaz ellerine
Sen, kül edersin aşıkları, aşkının ateşinde
Susma, konuş, meşk edilsin sesinde
Şarkılar bestelensin, diline, gülüşüne
Değmesin hüzün bulutları, gözlerine
Sen gül ki, güller açsın yeryüzünde
Sen bir gülsün, sen menevşe
Sen, ayn-i nursun, yüreğe kelepçe
İsmini fısılda, ruhsuz şairlere
Sen, adınla yön verirsin şiirlere
Mısralar eksik kalır, seni tasvir etmeye
İnan, kitaplar yazılır saçının tek bir teline
Nazlı bir bakışın, kor düşürür yüreklere
Evet kadın.. Sen layıksın, yalnızca sevilmeye
Kayıt Tarihi : 14.1.2015 17:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!