Uçsuz tarlalarda büyüdün,
Engin ovalarda yürüdün.
Emek emek ıslandın,
Başak başak toplandın.
Harmanlarda sürüldün,
Sofralarla dürüldün.
Cepheler dolaştın,
Savaşlar gezdin,
Ayak yalın,başın gelin.
Kah mermi kovanında,
Kah erzak torbasında,
Alın terin.
Ne şehitler gördün,
Hem şehit oldun,
Gök kubbem şahit,
Şahittir şanlı bayrak.
Bazen de ilham olup,
Damla damla düştün,
Pembe duygulara.
Türkülerde söylendin,
Şarkılarla eğlendin,
Tutkularla bilendin,
Desen desen işlendin,
Sevdalı yüreklere.
Sonra da verdiler birine,
Gönülsüz baş göz ettiler,
Kaştan, gözden ettiler,
Sevdalı sözden.
Eridin,erittin,
Sen kadın,dikenlerle bittin.
Birde, törede gördüm seni,
Batası törede.
Al al açtı yağlı kurşun,
Çiçek çiçek damladı,
Körpe yüreğine.
Umudun asılı kaldı,
Cansız bileğine.
Nihayet anne oldun,
Bebekler koydu adını.
Rüya rüya dolaştın,
Ömür ömür uğraştın,
Bulutları aşıp,
Kutsallığa ulaştın.
Cennetin yolu serildi ayaklarına,
Fedakar varlık dendi,
Şefkat kanatlarına.
Sen kadın,
Nadide varlık.
Sen ki;
Yanı başımda duran,
Bazen bir ana,
Bazen de baba,
Bir sevgili veya bir eş,
Belkide kardeş.
Her ne olursan ol,
Gerçek şu ki;
Ana gibi yar olmaz,
O da dengini bulmaz.
(8 Mart 2007)
Gürsel GüveloğluKayıt Tarihi : 8.3.2007 00:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
8 Mart anısına bütün kadınlara armağan...
'Bir toplumun,bir yarısı yere zincirle bağlıyken,
diğer yarısı göğe yükselemez.'diyor.
Kadını aydınlanmamış bir toplum,düyada
insan yığınları arasında nasıl bir yer edinebilir ki?
O kadınılarımız ki sizin de anlattığınız gibi
bizden farkı olmayan fedakar,cefakar ve her şeye layık olması gereken kadınlarımız...
Kadınlar,
Ya anamız,yak ardeşimiz ,ya yarimiz ,hele ki ya da kızımız...
Bu saydıklarım herkesin kendinde var olan...
Hangisi şefkate layık değildir?
Şiirinizi tebrik ederim.
Sealamlar
TÜM YORUMLAR (44)