Aşk gibi hatırlıyorum seni; oysa bilmediğim ölümmüş adın...
Bir hüzün tarlasından geçtim akşam vakti, yanaklarım ıslandı. Ne olur garipseme acılarımı; yaşadığın aşkı binle çarpıp ben öyle yaşadım.
Yalanmış oysa adın...
Gözlerim açıkken neyse, kapattığım zaman neden görüyorum gözlerini? Bilmediğim makamda şarkıymış aşkın...
Aşkından bana, geceymiş düşen, hayallerim sana kaldı; sen zaten sevmeyi hiç bilmedin. Oysa yakmıştım bütün gemileri sadece sen gitme diye; özgürlüğü kuşun kanatlarında bulacağın aklıma gelmezdi.
Sen kadar kuşlara da küskünüm şimdi...
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta