Takvimler sensizliği gösterdiği vakit,
Saat, beni sen geçiyordu...
Özlem bastırınca kaburga kemiklerime,
Gözler yokluğunu varlığınla süslüyordu...
Şimdi söyle,
Kara gözlü, gamzeli dilber...
Senin saatinde ve sensizliğin takviminde,
Hangi özlem alıkoyar beni, yokluğunun varlığında?
Ben delice sana koşmak isterken,
Hangi fırtına ve ya hangi tufan durdurabilir beni?
Benden kaçtığın günleri sayıyorum bir bir...
Gözyaşlarımı biriktiriyorum sensizliğin ertesine.
Sana kullanılmamış bir "ben" sunuyorum.
Bir "ben" konuşuyorum, bir "sen" kadar susuyorum.
Kayıt Tarihi : 10.7.2013 02:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!