Sen Kadar Şiiri - Hikmet Ertaş

kimi insanlar bir sevdanın peşinden koşarlar
tıpkı saklambaç oynar gibi
o saklanır sen peşinde olursun o kaçar sen yorulursun
o vardır sende ama sen yoksundur onda
sen ona yaşarsın o başkasına
sen ona ölürsün o başkasına
sen ona gülersin o başkasına
sonra bir girdabın içinde yuvarlanıp gidersin
sonra sıkılırsın galiba bende sıkıldım
herşey kadar herkes kadar SEN KADAR
bazen zaman ilaç olmaz yaralarına
olamaz engebeli yollarda
kösteklene kösteklene ilerlersin
kimi canın yanar kimi sen yanarsın
birgün bitecek sanırsınbir umutla yaşarsın
sonra bakarsın herşey boşmuş ve
yorulursun galiba bende yoruldum
herşey kadar herkes kadar SEN KADAR
kendini herşeyin akışına bırakırsın zamana bırakırsın
var olmuşluğa yok olmuşluğa bırakırsın
ve yalnız kalırsın bir müddet sonra unutmayı denersin
yok öyle unuturum deyince unutamazsın yapamazsın
toplum içindeyken bile yalnız kalırsın
sonrayavaş yavaş yok olmaya başlarsın
galiba bende yok oldum
herşey kadar herkes kadar SEN KADAR
kim olduğunu anlayamazsın ben kimim dersin
ben neyim nerdeyim ben onun neyiyim
o senin herşeyindirama sen onun hiç bişeyisin
anlarsın ama yanarsın o olmadan yiyemezsin içemezsin
ama harbi sevdin ondan gidemezsin
ve bitersin galiba bende bittim
herşey kadar herkes kadar SEN KADAR
sonra o olmadan yaşamının anlamsız olduğunu düşünürsün
o olmadan ben kimim dersin
aşk olmadan sen bir hiçsin peki ne yapacaksın
şimdi unuturum desen yapamazsın
giderim desen gidemezsin yeni bir aşk desen diyemezsin
hayata boyun eğersin
bir müddet sonra ölürsün galiba bende öldüm
herşey kadar herkes kadar SEN KADAR.....

HİKMET ERTAŞ.