Sen Kadar Şiiri - Abdulkadir Çakmak

Avuç avuç ateş tuttum ellerimde.
Senin kadar yine de yakmadı beni.
Deryalardan yaşlar buldum gözlerimde.
Yine'de enginlere salmadı beni.

Güneş'le hasbihal ettim gecelerce.
Ben ki ay'a düşman oldum sen gülünce.
Rüzgardan sen umdum yapraklar düşünce.
Gazel gazel uçtum dal tutmadı beni.

Toprak ile bağım mezar'a kalmadı.
Ben gitmek istedim o beni almadı.
Denedim,denedim bir türlü olmadı.
Ben sevdim toprağı, o bulmadı beni.

Tipiden ayazı çektim nefes nefes.
Etrafımda kardan geçilmez bir kafes.
Poyrazdan beklentim, bir işaret bir ses.
Deli deli esti bir atmadı beni.

AKÇA ellerimi Uzattım semaya.
Zühre kollarımda indim bu dünyaya.
Döndüm son defa bir baktım ki Fezaya.
Ay bana tutulmuş, gün sarmadı beni.