Geceler bitmek bilmedi, güneş doğmak istemedi yine meleklerin ardından. Dalgalar vurmaz oldu kıyılarıma. Bir damla yağmur yağmaz oldu çatlamış toprağıma. her kapımı çalan siyahlar içindeydi, matemdeydi. Herkes ağladı sevdama, bitmek istemeyen karadevdama. Bir sen duymadın sesi, bir sen görmedin ensendeki nefesi…
Ve kaçtın masalımdan sevgili, masal sandığım hayatımdan, yüreğimi kanatarak, sevdamı acıtarak…
Kayıt Tarihi : 21.7.2010 16:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zehra Gorgel](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/07/21/sen-kactin-masalimdan-sevgili.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!