Sen İyi Alıştın Şiiri - Menderes Dağlaroğlu

Son günlerde, sen iyice alıştın
Benim masum duyguları, sömürmeye
Her gün, bu gözüme girmeye çalıştın
Hatta razısın, yerleri süpürmeye

Akşam, masanın başında kurgulayıp
Gece sabaha kadar, rüyanda görüp
Sabah kalkıp, yanıma mı geliyorsun
Kendini aynada, allayıp pullayıp

Sen her acıktığın zaman, mama diye
Her aklına estiği zaman, aşk diye
Kalkıp, benim yanıma mı geleceksin
Seni bir çocuk gibi, seveyim diye

Sana bedavadan, bu kalbimi verdim
Her gün geldin, bu pamuk elimi verdim
Daha ne tür bir şey, istiyorsun benden
Bir de üstüne, sıcak öpücük verdim

Oh ne ala, paşaya toz pembe dünya
Seviyorsun beni, deli gibi güya
Alay mı ediyorsun, benim aklımla
Sen görmeye devam et, pembemsi rüya

Kurudan kuruya, getir bir salavat
Sonrada gel, bu yanıma yukarı yat
Ben anlı şanlı, kara gözlü Cevriye
Sen cebi boş, çenesi dolu Hacivat

Bir de kollarımla, sıkıca sarayım
Gecede, ateşli koynuma alayım
Sonrada hep, kara sevdalı kalayım
Her gün gözü yaşlı, arkandan bakayım

Kedi suratlı, git avucuna yala
Bedavadan çökemezsin, öyle mala
Cebine koy mangırları, balya balya
Yarın akşam yine gel, beşe beş kala