Sen istedin Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

Bir bakışın yeter, gönlümü okşar.
Senin isteğinle başlar bu hikaye, yavaş yavaş.

Sessiz bir dilek, yıldızlara gönderilir,
Gönlümdeki sevda, aşkın ışığında parlar.

Sözlerinle örülen bu kuytulu sokak,
İkimizin hikayesine tanıklık eder adım adım.

Sen istedin, yürüdük aşkın yollarında,
Kalbimiz aynı melodiyi çalar, sessizce dolup taşar.

Bir rüzgar gibi süzülüp geçer anılar,
Sen istedin, birlikte yazdık sevgilim, bu masalı.

Sözcükler yetersiz kalır seni anlatmaya,
Gözlerimdeki ışık, sessizce söyler hissettiklerimi.

Bu şiir seninle yazılır, sözlerime dokunur,
Sen istedin, sevgimizi yıldızlara saldık, sonsuzluğa açıldık.

Gecenin perdesi yavaşça iner,
Sessiz cümlelerinle beni sarar.

Kalbimde bir hüzün, bir özlem rüzgarı,
Gözlerimde yıldızların dansı başlar.

Bir gülüşün, baharı getirir ömrüme,
Sensiz geçen zaman, bir yara kadar derin.

Yüreğimde bir sevda, adını anarken rüzgar,
Gökyüzünden düşer, sarı rengini verir kelimelere.

Dilimde fısıldanan şarkılar, seninle yazılır,
Sensiz geçen her an, bir özlem türküsüdür.

Bir umut ışığı doğar bakışlarından,
Sensiz geçen her an, bir yalnızlık haritası çizer.

Gönlümde bir dua, yıldızlara yükselir,
Sensiz geçen her an, bir bekleyişin izini taşır.

Seninle geçen her an, bir ömre bedel,
Sensiz geçen her an, bir eksiklik, bir hasret kalır.