Sen istanbul Şiiri - Ünal Ulaş

Sana bir posta treninin
Yalnız yolcusu olarak geldim
Hayatımı sende kazanacak
Umutlarımı sende yeşertecektim
Bir ufuk vardı sende
Benim görmek istediğim
Bir şefkat eli idi dokunmasını beklediğim
Önce sıkıca kucakladın beni sımsıkı
Sevindim beni bağrına bastığın için
Neler olacağını bilmeden teslim oldum
Ve sen istanbul aldın çarkının arasına
Geçirdin dişlerini kanatırcasına yoğurdun
Prangaya vurulmuş bir kürek mahkumu gibi
Kırbaçlarını acımasızca indirdin sırtıma
Sen istanbul hayatı böyle öğrettin bana
Sana kızmıyorum sana küsmüyorum
Seni yaşamak için senin gibi olmayı öğrettin
İnsanlığın ayağa düştüğü paranın gücünü
Güzel sevgilerin kaf dağının arkasına atıldığı
Ekmek çalan garibin hırsız olduğunu
Düşene bir tekme daha vurulduğunu
Sen istanbul sen öğrettin bana
Artık görevin bitti kusup atabilirsin beni
Hain biri olarak karışabilirim topluma
Sen sağol istanbul