Sen Istanbul Şiiri - Ali Adnan Mümin

Sen Istanbul sen,şehr-i muhteşemdin gözümde,
Sen yalnızlara açılmış kucaktın Istanbul.
Belirirdin ve yaşardın her güzel sözümde,
Güzellik görünce hep döndün baktın Istanbul.

Sen Resulullah'ın dilinde bir kelam oldun
Resulullah'tan Fatih'e güzel selam oldun
Fetholundun,Fatih'in gönlünde makam oldun
Resul sözünü işiten kulaktın Istanbul.

Constantiniyye'ydi adın gariptin,üzgündün
Padişah dilinde 'Asitane'ye büründün
Herkes sana Istanbul dedi,öyle göründün
Sen bu tarihten bir büyük yapraktın Istanbul.

Ezan sesinle sen günahlarıma dur derdin
SultanAhmet'inle Allah'a secde ederdin
Neden ağlarsın Karacaahmet nedir derdin?
Camilerinle nefsime tuzaktın Istanbul.

Gün geldi sevgilinin yüzünde eda oldun
Yârin dilinde sıcacık,hoş bir seda oldun
Ayrılan gönüllerde hazin elveda oldun
Sen gönüllerde ne ateşler yaktın Istanbul.

Ne aşkları seyretti karşıdan Kız Kulesi
Kimlere cesaret verdi Boğaz'ın nefesi
Kadıköy'de dile gelir kadının sıcak sesi
Sen yârin uzattığı bir yanaktın Istanbul.

Üsküdar camlarında yangın oldun,tutustun
Beyoğlu'nda bir gençtin gezdin,eğlendin,coştun
Ada'da rüzgâr olup hür saçlarla boğuştun
Sen şairlerin dilinde uyaktın Istanbul.

Karacaahmet'inle ahirete kundaktın
Öksüzlere,evsizlere yataktın Istanbul
Bütün güzelliklere adanmış bir adaktın
Sen bize verilmiş büyük bir haktın Istanbul.