Sen;
Taşı olmayan mezar,
Telvesiz Türk kahvem,
Sağanaksız, çisesiz yağmur,
Mumu yetmemiş mektup zarfı...
Vızıldarken arılar çiçeklerle sevişir bilir misin.?
Bir gemidir hayat.!
Geminin dümenini tutan benim.
Cesareti ile ezer geçer insanlar birbirini.
Asıl kaos birden başlar, fark edemezsin.
İntihar değil, cinayet kokusudur duyulan,
Ardından sarmaşık giysisi olur bedenimin...
Ve
Sarar zehirli bir cinayet kokusu benliğimi.
Aklımdan geçen bütün intiharların ölmesi için
Şakağımdan mı.?
Vurmalıyım kendimi.! "İ.D.K"
Kayıt Tarihi : 28.6.2019 15:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!