Varlığından haberdar olsan ne olduğunu bilebilsen.
Endişenin ne kadar yersiz olduğunu görürsün.
Kabuğunu kırabilsen keşke.
O dar alandan bir, bir kurtulabilsen.
Kimlere öfke besliyorsun içinde?
Kavgaları başlatanlar nerede?
Ömürleri yetmedi vahşetlerini görmeye.
Ölümlere sürdüler insanları.
Sürdüler sürdüler sömürdüler.
Gün gelecek kabuğunu kıracaksın elbedte
Kendinle barışıp hatalardan döneceksin.
İnsanlık rütbesinin yüceliğini göreceksin.
Kayıt Tarihi : 20.6.2006 20:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Gedik](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/06/20/sen-insansin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!