Çakılmadan toprağa,
Parçalanmadan,
Ten tin ayrılmadan,
Bulsam kara kutumu.
Zor gördüğüm insana değer vermeyi,
Söksem yerinden,
Kısa devre yapsa cızlasa yüreğim,
İnsan ummanının kıyısında, taş iskele olsam…
Kimse bilmese uzaktan sevmenin kutsiyetini,
Üstüne üstlük,
Monte etsem kara kutuma
Hz.Ali’nin
Furkan’dan tefsiri güzel sözünü,
“Mümin olanlar bizim dinde,
mümin olmayanlar ise insanlıkta kardeşimizdir.”
Hâl dilimle,
Kâl dilim,
Hiç bir olur mu be kardeşim,
Hem elma ağacı mıyım,
Herkese meyvemi koşulsuz sunayım?
Şalvar davası bitmez bu dünyada,
Yaşasın kötülük…
*
Hey aşk,
Yoksa sen de mi,
Mühlet verilenlerdensin?
Senin de mi yolun,
Aşağıların aşağısına,
Yahut
Yücelerin yücesine?
Kara kutunu buldum aşk,
Sen insansın…
Taş İskeleKayıt Tarihi : 19.1.2023 17:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!