Sen İncim...
Konak İskelesinde ilk görüşte aşık olduğum,
Gölet’in yeşile hakim atmosferinde,
İçime ılgıt, ılgıt dolan büyülü rüzgarım.
Benliğimin derinliklerinde gezinenim,
Beni katı kalıplardan çıkartıp hayatı sevdirenim,
Yaşanılması kaçınılmaz şeyleri yaşarken de mutlu edenim.
Yüreğimin köşelerinde kalan ve
Kimseye göstermeye kıyamadığım,
Sevda gönlüme ırmaklar gibi akıttığım,
Ellerini aşk için öptüğüm kadınım.
Sen İncim...
Sevgiyi gözlerinde gördüğüm,
Sıcaklığını ellerinde hissettiğim,
Merhamet ve şefkati anneliğinde yaşadığım.
Yamanlar doruğunda Sarıkız’ı,
Mordoğan’da Yaradan’ı şahit gösterdiğim, nikâhlım.
Sen İncim...
Sadece içimdeki acılardan biri değil,
Birçok acının doğurduğu bir sonuç,
Sahip olduklarını paylaşacak bir yüreği bulmamın ümidi,
Kaybedilmiş bir sevginin geride bıraktığı hüzün ve burukluk,
Kalbimin unutulmuş bir köşesinde kalan son sevgi çiçeğim,
Sevgiyi benimle bölüşecek tek kadınım,
Seni bekleyeceğim, seni bekleyeceğim…
13/03/2002 /Ankara
Mustafa ANGIN
Kayıt Tarihi : 7.6.2007 18:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)