Kurak solukların ardından tutulduğum yağmurlar gibi tutuldum sana.
Serinliğine, gelişine, yağışına tutundum.
Senden kaçmak ahmaklıktır!
Sür bereketini korkularıma.
Ovuştur kalbimin gözlerini, yıka…
“Gitmeyeceğim”, “bitmeyeceğim”, “ dinmeyeceğim”, de ama
gitme, bitme, dinme.
Yalan yok, ilk serinliğim değil bu.
İlk hayalim, ilk ıslanışım, ilk tutuluşum, ilk tutunuşum değil…
Hem, ilk sandığımız kaç şey ilkti ki?
Sen, ilkim ol sonum oluşunla…
Kayıt Tarihi : 1.8.2014 22:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Selim Akgün](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/08/01/sen-ilkim-ol-sonum-olusunla.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!