Sen ilk sevdiğim değilsin sonda,
Bunu sende biliyorsun,
Sana olan sevdamı biliyorsun,
Uğruna yazdığım şiirleri sana akan göz yaşlarımı da
Biliyorsun.
Şimdi gittin sen beni terk edip gittin,
Bir hoşça kal demeden ellere gittin,
Günün birinde musalla taşında bir tabut
Görürsen bil ki aklına ilk ben geleyim.
Bilmiyorum, belki gelmezsin ağlamazsın
Kabrimde kim bilir,
Sen ilk sevdiğim değilsin sonda değil,
Sevmeye korkuyorum hatta sevilmemekten,
Düşündükçe kor gibi yanıyor yüreğim,
Aklar düşüyor saçlarıma.
Günün birinde bir musalla taşında,
Bir tabut görürsen bil ki aklına ilk ben geleyim,
Vasiyetim tek vasiyetim senin beni bir kez olsun,
Sevmen olacaktır başka hiçbir dileğim yok,
Eğer senin kadar azda olsa taş kalpli olsaydım,
Beddualar dilerdim sende senin gibi birine düşmeni
Dilerdim ama ben kötü olmayı beceremiyorum,
Sen, sen benim ilk sevdiğim değilsin sonda.
7 Ekim 2004 Karaman
Kayıt Tarihi : 20.9.2005 20:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!