Sen İlk Ayazda Gittin Ya

Sen düştükçe içime
Yağmur yağıyordu sokaklara,
Ağaçlara,
Papatyalara bile.

Sen düştükçe içime,
Üşüyordu sözcüklerim,
Harf harf dağılıyordu
Dört bir yana.

Söz anlamaz oluyordu
Göz yaşım,
Karışıyordu serçelerin telaşına.

Görünmez oluyordu acım,
Çiçeklenmiyordu bir türlü
Erik ağacım.

Oysa, sen geldiğinde,
Yüreğimin kışı bahara dönmüştü.

Sen, gittin;
Yine yaprak döktü ömrüm.
Gelmez oldu kırlangıçlar,
Boş kalan yuvalarına.

Sen ilk ayazda gittin ya
Ben dönmez oldum yüzümü
Sevda türkülerine.
Bıraktım gülüşümü
Siyah beyaz bir filme.
Susuz bıraktım,
Açmaz artık penceremde
Mor menekşe.
Ve
Bakmam bir daha
Senli anılara.

Sen ilk ayazda gittin ya,
Bakmam bir daha sana.