Sen İle Ben Şiiri - Devrim Dokdere

Sen ben olduğum için varsın,
Bende sen olduğun için varım,
Hatta sen ağaçların tepesindeki serçesin,
Bende yapraklarında seni dinleyen,su damlası.

Sen uçup giderken başka bir dala
İşte oracıkda bende olurum sevgili,
Kanatların kırıldığında düşersen yere
Ardından bir damla göz yaşıyla gelirim.

Sen yinede yaşayacaksın biliyorum,
Bir çocugun gözlerine çarpacaksın,
Ezilmene dayanamayacak,alacak seni
biraz okşayacak,üzülecek,ağlayacak'da.

Götürüp gömecek seni, o ağacın dibine,
Ben hani kuruyacağım,yerin sıcak yüzünde,
Sen toprağın içersinde yeniden doğacaksın,
Kardeş olacaksın,filizlenmek'de olan papatyalarla.

Yeşereceksin,büyüyeceksin de.
Gün geldiginde,yapraklarınıda egeceksin
İşte o vakit; yagmurla yeniden bende doğacağım,
Kuru toprağında serileceğim,gülümseyeceksin,
Oracıkda işleceğim,dallarına,tomurcuklarına.
Seninle yüzyıllarca kalacağım,
Şüpen olmasın..