SeN -II- Şiiri - Belgin Erturk

.
.
.
baharı hangi gözüne bezedin
hangi gülüşünle kandırdın karanlığı
gül döşeli avuçlarında s/akladığın
yaralı şiirleri em şimdi

değil miydi ki
yalnızlığında kuzgunlar vakitsiz uçacak
kaşı çatık bir eylül
kışı kandıracak

baharın en azra* sırrıydın
kirli gömlekleri giyene dek
hep hınzır gülüşler kandırdı seni
soğuk dudaklar gömüldü tenine

değil miydi ki
martı gözlerinde saçların üşüyecek
merhameti
kaskatı bir akrepten dilenecek

baharın en tarifsiz haliydin
uçsuz bucaksız denizleri süsleyen
kıyıları kızıl buğulu vahşi
göz kapakları tecrit gecelere adanan

değil miydi ki
büyüdün sen
yüzünü gaddar bir sala suladı
siyaha çalan ne varsa bedeninde
sorgusuz aklandı

/tespih koptu dağıldın sen/

*azra= bakir
.
.
.