sen beni öldürdün...
sen kendinle birlikte benim içimdeki çocuğuda öldürdün
sevinçlerim vardı benim
özlemlerim vardı.
mesela akdenizin koynuna yıldız dolduracaktım...
geceleri ay doğmadanda yakamoz olacaktım...
sessiz bir limanda hiç gelmeyen
o kocaman geminin sessiz çığlığı olacaktım.
sen kendinle birlikte benim umutlarımıda öldürdün...
sanmaki yaşıyorum şimdi
sanmaki nefes alıyorum...
sanmaki çok mutluyum sensiz....
daha bu sabah gözlerim kan çanağı uyandım...
gece her rüyama girişinde
aha şuramda deprem olur...
uyandım sanarım oysa
ölüm sessizliği çökmüştür yüreğime
işte kara prensesim
işte ben o gün akşamı zor ederim...
elim telefona gider sesini duymak isterimde
yine yüzüme kaptacağın aklıma gelirde...
yine sineye çekerim...
sen gittinya..
sen kendini tek götürmedin...
benim umutlarımı elime yüzüme boca edip
sen içimdeki çocuğuda götürdün...
sen sadece kendini öldürmedin
sen benim kocaman umutlarımıda öldürdün...
....
Kayıt Tarihi : 1.6.2017 23:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sen kendinle birlikte benim umutlarımıda öldürdün... sanmaki yaşıyorum şimdi sanmaki nefes alıyorum... sanmaki çok mutluyum sensiz...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!