Hayret Komasında Beklerken Acılarım, Yine Efkarlaşan Yüreğime Seni Soruyordum Bir Sonbahar…..Yine Yaralıyordum Övşelenmiş Kalbimi.
Yine Sen Kokuyordu Dokunduğum Her Şey…..Yine Sen Vardı Hayatın Her Deminde…..Yine Sukutu Hayale Uğramıştı Bakışlarım……Yine Sensiz Gecelere Düştüm Kaldım Öylece…..Senden Kaçmak İsteyen Duygularımın En Son Sığınağıydı Bu Yalnızlığım…..En Son Bekleyişimdi Bitip Dinmeyen Acılarım İçin Bu Bekleyiş.
Islak Damlalardan Bir Acı Zehir Sunuyordum Her Gece Yastığıma…..Uykularım Hep Haram Oluyordu, Uyusam Bile Rüyalarım Hep Seni Buluyordu…..Sensiz Geçen Her Bir Zaman, Bana Sensizliğin Çaresizliğini Sunuyordu.
Kapım Her Çalındığında, Yada Telefon Her Ses Verişinde Bir Ümitle İle Bekliyordum Belki Sensin Diye….Unutmaya Çalışmak İstesem De Unutamıyordum…..Hatıralarıma Öyle Bir Yer Edişin Vardı Ki, Asla Seni Kalbimden Atamıyordum.
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta