Sen İçimde Hep Gizli Kalacaksın

Hayret Komasında Beklerken Acılarım, Yine Efkarlaşan Yüreğime Seni Soruyordum Bir Sonbahar…..Yine Yaralıyordum Övşelenmiş Kalbimi.

Yine Sen Kokuyordu Dokunduğum Her Şey…..Yine Sen Vardı Hayatın Her Deminde…..Yine Sukutu Hayale Uğramıştı Bakışlarım……Yine Sensiz Gecelere Düştüm Kaldım Öylece…..Senden Kaçmak İsteyen Duygularımın En Son Sığınağıydı Bu Yalnızlığım…..En Son Bekleyişimdi Bitip Dinmeyen Acılarım İçin Bu Bekleyiş.

Islak Damlalardan Bir Acı Zehir Sunuyordum Her Gece Yastığıma…..Uykularım Hep Haram Oluyordu, Uyusam Bile Rüyalarım Hep Seni Buluyordu…..Sensiz Geçen Her Bir Zaman, Bana Sensizliğin Çaresizliğini Sunuyordu.

Kapım Her Çalındığında, Yada Telefon Her Ses Verişinde Bir Ümitle İle Bekliyordum Belki Sensin Diye….Unutmaya Çalışmak İstesem De Unutamıyordum…..Hatıralarıma Öyle Bir Yer Edişin Vardı Ki, Asla Seni Kalbimden Atamıyordum.

Maziye Her Daldığımda, Seni Karşıma Her Aldığımda Ve Senle Göz Göze Kaldığımda……Bakışlarının Esaretine Bırakıyordum Kendimi…..Gözlerindeki O Gülümsemeyi, Gözlerindeki O Sevgiyi Hissede Biliyor, Manasız Heyecanlarda Boğuluyordum Sanki…..Yitik Bir Zamana Gömülü Kalsa Da Mazim…..Seni Hayallerimde Hala Neden Yaşıyordum? …..Söylermisin Seni Hala Nasıl Unutamıyordum?

Sırlı Kapıları Araladım Sayende……Bir Nazlı Bakışına Her Dem Oldum…..İnan Ki Güzelim Ben Sende Yaşadım, Ben Sende Varoldum......Bunca Zaman, Bunca Anı Unutturmamış Seni Bana…..Bir İbret Var Bu Yazdıklarımı Anlayana…..Gözlerimde Gizemli Bir Perde Olarak Kalacaksın…..O Perdeyi Her Aralayışımda Biliyorum Ki Orda Hep Sen Olacaksın….Taaki Ölüm Bizi Ayırıncaya Kadar…..Hep Orda Gizli Ve Saklı Kalacaksın….Elbet Bir Gün Seni Ne Kadar Çok Sevdiğimi Daha İyi Anlayacaksın...

Murat Öztürk (Sessiz-Sair)
04.10.2007 Tarihinde Kaleme Alınmıştır.